Aktualności  »  Z życia NRZHiU

10 września 2014 r. odbyło się w Sejmie RP posiedzenie Komisji Gospodarki, podczas którego Naczelną Radę Zrzeszeń Handlu i Usług reprezentowali: Prezes Zarządu pan Tadeusz Zagórski, Wiceprezes Zarządu pan Tadeusz Pankowski oraz Członek Prezydium pan Ghassib Kronfly.

W trakcie posiedzenia Komisji Gospodarki odbyło się pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym projekcie proponuje się złagodzenie obowiązków wynikających z art. 20 ustawy SDG. Zmiana polega na wprowadzeniu do przepisu odesłania do oznaczenia „producenta” w rozumieniu przepisów o ogólnym bezpieczeństwie produktów. W ten sposób umożliwione zostanie fakultatywne oznaczenie produktu firmą przedsiębiorcy występującego jako wytwórca lub wyznaczony przedstawiciel wytwórcy, lub importer, lub inny przedsiębiorca uczestniczący w obrocie, jeżeli jego działanie może wpływać na właściwości produktu związane z jego bezpieczeństwem.

Przedsiębiorca z Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) będzie mógł oznaczyć produkt adresem jego firmy znajdującej się na tym terytorium. Przykładowo przedsiębiorca unijny, kierując partie towaru do kilku państw EOG, nie będzie musiał zmieniać opakowania towaru, aby zamieścić dane dystrybutora na rynek polski.

Ponadto proponuje się wyłączenie obowiązku oznaczania informacją umożliwiającą identyfikację towaru w przypadku, gdy w sposób oczywisty przeznaczenie towaru będzie wynikało z istoty towaru, zapewniającej nabywcy świadomy wybór towaru. Z uwagi na stale rozwijane i unowocześniane różne systemy dystrybucji i oznaczania produktów, przyjęto, że w szeroko rozumianym obrocie między dostawcą a nabywcą nie jest bezwzględnie konieczne oznaczenie towaru „pisemną informacją umożliwiającą identyfikację towaru” w każdym przypadku. Przedmiotowe wyłączenie ograniczone jest tylko do tego rodzaju informacji i nie obejmuje oznaczania firmą przedsiębiorcy. Ponadto takie rozwiązanie będzie dotyczyło tylko tych towarów, których nie obowiązują odrębne szczegółowe regulacje w zakresie oznaczania, oraz tylko w przypadku, gdy z istoty towaru wynika jego przeznaczenie. Rozwiązanie odpowiada zasadzie, że obowiązki nakładane na przedsiębiorców powinny być proporcjonalne do celu, jakiemu służą.

W przypadku sprzedaży z udziałem konsumentów, nadal będą obowiązywały regulacje oznaczania towarów określone w ustawie z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. Nr 141, poz. 1176, z późn. zm.). Zgodnie z przepisami tej ustawy sprzedawca jest obowiązany umieścić w miejscu sprzedaży towaru konsumentowi informację co najmniej o nazwie towaru (ew. zrozumiały znak graficzny) oraz informację wskazującą producenta lub importera. Art. 3 ustawy stanowi, że „w szczególności należy podać: nazwę towaru, określenie producenta lub importera, znak zgodności wymagany przez odrębne przepisy, informacje o dopuszczeniu do obrotu w Rzeczypospolitej Polskiej oraz, stosownie do rodzaju towaru, określenie jego energochłonności, a także inne dane wskazane w odrębnych przepisach. Informacje te powinny znajdować się na towarze konsumpcyjnym lub być z nim trwale połączone, w przypadku gdy towar jest sprzedawany w opakowaniu jednostkowym lub w zestawie. W pozostałych przypadkach sprzedawca jest obowiązany umieścić w miejscu sprzedaży towaru informację, która może zostać ograniczona do nazwy towaru i jego głównej cechy użytkowej oraz wskazania producenta lub importera”.

Dodatkowo proponuje się sformułowanie ogólnej normy stanowiącej o wyłączeniu spod regulacji art. 20 ustawy SDG tych produktów, w stosunku do których odrębne przepisy szczegółowo regulują obowiązki w zakresie oznakowania. Odesłanie do przepisów odrębnych, które szczegółowo regulują obowiązki w zakresie oznakowania, pozostaje określone na poziomie ogólnym, tak jak w obecnym stanie prawnym.

Propozycja zmiany art. 20 ustawy SDG nie będzie naruszała interesów konsumentów oraz zasad nadzoru rynku w zakresie bezpieczeństwa produktów. Konsument może w zakresie niezgodności towaru z umową i nienależytą jakością towaru dochodzić swych roszczeń od sprzedawcy bądź od gwaranta, zgodnie z ustawą z dnia 27 lipca z 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego. Natomiast w zakresie odszkodowania za wadliwy produkt zastosowanie będzie miał art. 449⁵ § 4 i § 5 Kodeksu cywilnego.

Projektowana regulacja przewiduje, że zmiana ustawy o swobodzie działalności gospodarczej wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2015 r.

Aktualizacja: Dorota Rogala-Stachura